جشنواره «نهال» به ۱۸ فیلم حذفشده فرصت داوری داد | برای ماندگاری ناچار شدیم
به گزارش فیلمزی، بیستو یک سال از دورانی که جشنواره فیلم «نهال» تاسیس شد تا صدای مطالبه دانشجویان باشد، گذشت: جشنوارهای که بهمثابه تریبونی کوچک اما جسور توانست یاریرسانِ جوانهای فیلمسازی باشد که بیپرده درباره دغدغههای اجتماعی، فرهنگی و حتی آموزشی خود سخن میگفتند و بهواقع مطالبه خود را بیان کنند.
اکنون با گذشت بیستو یک سال از عمر این رویداد سینمایی که از میانِ سالنها، پوسترها و اشک و لبخندهای دانشجویی عبور کرده، همچنان دانشجویان با وجود سدهای محکم مطالبهگرند و این مطالبهگری بهخصوص با توجه به تغییرات پیشآمده اجتماعی و آرایش جدید جامعه بیش از پیش پُررنگ شده است که تبعا اعمال این تغییرات غیرقابل چشمپوشی و لازمه ساخت فیلمهای اجتماعی کوتاه و بلند است.
اما آنچه در این دوره از جشنواره فیلم کوتاه «نهال» رخ داد، حذف تعداد قابل توجهی از آثار دانشجویی بود که به گفته فیلمسازانی که آثارشان دچار ممیزی و یا حذف شده، موضوع اصلی ساخت فیلم با حجاب اختیاری بوده است.
بر اساس این گزارش تعداد هجده فیلم از جشنواره فیلم کوتاه «نهال» بهدلیل روایتهای داستانی با حجاب اختیاری از گردونه نمایش حذف شدهاند و که به نظر میرسد همین موضوع استقلال روحیه مطالبهگری دانشجو را بهنوعی زیر سئوال برده است. در واقع جشنوارهای که زمانی با نگاه دانشجویی شناخته میشد، امروزه بیشتر شبیه رویدادهای رسمی این حوزه همچون جشنواره فیلمِ کوتاه تهران است.
بنابراین این پرسش مطرح میشود که جشنواره فیلم کوتاه نهال چرا و از چه زمانی چنین از ریشههای خود فاصله گرفته است؟
نیلیا بدخشان، دبیر بیستویکمین جشنواره فیلم کوتاه «نهال»، در گفتوگو با فیلمزی به این پرسش پاسخ داد.
وی درباره هجده فیلم حذفشده از این جشنواره گفت: دو اثر از این هجده فیلم از جشنواره انصراف دادند و شانزده فیلم دیگر هم با رویکرد آزاد، یعنی حجاب اختیاری، ساخته شده بودند.
وی ادامه داد: با وجود فشارهایی که برای برگزارنشدن جشنواره فیلم نهال ایجاد شده بود، علیرغم میل باطنی تصمیم گرفته شد شرایطِ داوری این آثار را فراهم کنیم و فقط مجوز نمایش داده نشد.
دبیر بیستویکمین جشنواره فیلم کوتاه «نهال» تاکید کرد: در واقع رویکرد اجتناب را انتخاب کردیم تا جشنواره پا برجا باقی و از نگاه حذفی مصون بماند. بنابراین چارهای جز این راهکار نداشتیم.
نیلیا بدخشان در پاسخ به این سئوال که با وجود چنین تصمیم چرا برخی از فیلمسازان حاضر در این دوره از جشنواره معترض بودند گفت: واقعیت این است که این تصمیم در ابتدا و پیش از آغاز جشنواره به فیلمسازانی که آثارشان حذف شده بود، اطلاع داده نشد و دلخوری از همین عدم اطلاع به وجود آمد.
وی ادامه داد: ولی بهعنوان دبیر جشنواره تنها تصمیمی که برای ماندگاری جشنواره میتوانستم اتخاذ کنم همین موضوع عدم اطلاعرسانی بود. که البته چند ساعتی بعد از آغاز جشنواره، شخصا با فیلمسازانِ فیلمهای حذفی تماس گرفتم و ماجرا را تعریف کردم.
بدخشان خاطرنشان کرد: تاریخ حافظه دارد و قضاوت خواهد کرد که همه تلاش برای حفظ، نگهداری و تضمین امنیت دانشجویان بود. بهگفته استاد عزیزمان شهرام مکری که میگفت اگر کوچکترین مشکلی پیش آید که موجب ممنوعالخروجی، منع از ادامه تحصیل و شغل شود، ارزش ندارد.