محمد شمس لنگرودی با کدام فیلم به جشنواره فجر میآید؟
به گزارش فیلمزی، فیلم سینمایی «دکه» به کارگردانی سالار طهرانی و تهیهکنندگی مهدی ودادی، در مسیر آمادهسازی برای حضور در چهلوچهارمین جشنواره فیلم فجر قرار گرفته است؛ فیلمی در ژانر درام اجتماعی که با اتکا به یک فضای ملتهب و بازی متفاوت شمس لنگرودی، یکی از آثار قابل توجه این دوره محسوب میشود.
شمس لنگرودی که طی سالهای اخیر با نقشآفرینیهای گزیده و متفاوت در سینما حضور داشته، در «دکه» بار دیگر با چهرهای تازه مقابل دوربین رفته است. او پیشتر در فیلمهایی چون «پنج تا پنج»، «احتمال باران اسیدی»، «رفتن» و «دوباره زندگی» بازی کرده و حالا در فیلم جدید طهرانی، نقشی را ایفا میکند که فاصله محسوسی با کارنامه قبلیاش دارد.
سالار طهرانی، کارگردان «دکه»، فارغالتحصیل رشته سینماست و پیش از این تجربه ساخت فیلم بلند «شاهین»، سریال «مهلکه» و چندین فیلم کوتاه و مستند را در کارنامه خود ثبت کرده است. مهدی ودادی نیز علاوه بر تهیهکنندگی، نویسندگی فیلمنامه این اثر را بر عهده داشته؛ فیلمنامهای که بر پایه یک درام اجتماعی پرتنش شکل گرفته است.
بازگشت شمس لنگرودی به قاب سینما یادآور مسیر خاص و غیرمتعارف او در بازیگری است. نخستین تجربه سینمایی لنگرودی با فیلم «فلامینگو شماره سیزده» رقم خورد، پروژهای متفاوت به کارگردانی حمیدرضا علیقلیان و با فیلمنامه رسول یونان که در آن سه شاعر ایرانی بهعنوان بازیگر حضور داشتند و یکی از عجیبترین تجربههای سینمایی چند دهه اخیر را رقم زدند.
اگرچه «فلامینگو شماره سیزده» نتوانست آنگونه که انتظار میرفت دیده شود، اما برای شمس لنگرودی تجربهای منحصربهفرد بود. فضاسازی خاص یک تبعیدگاه کوهستانی، شخصیتهایی که هرکدام در جهان ذهنی سوررئال خود سیر میکردند و در نهایت لحن شاعرانه و نمادپردازیهای پیچیده، فیلم را به اثری خاص اما کممخاطب تبدیل کرد.
پس از این تجربه، لنگرودی با فیلم «پنج تا پنج» وارد مرحله تازهای از بازیگری در سینما شد. این فیلم به کارگردانی تارا اوتادی، روایت مردی است که پس از یک حادثه، ناچار میشود شبی را در خانه چند مرد غریبه بگذراند؛ شبی که با شرطی عجیب برای ماندن، به مسیری غیرمنتظره کشیده میشود.
همبازی شدن شمس لنگرودی با رضا کیانیان در این فیلم، نقطه عطفی در نگاه حرفهای او به سینما بود. مسیری که در نهایت به فیلم تحسینشده «احتمال باران اسیدی» به کارگردانی بهتاش صناعیها انجامید. این فیلم قصه مردی سالخورده و منزوی به نام منوچهر را روایت میکند که در جریان یافتن دوست قدیمیاش، ناخواسته همراه دو جوان میشود.
تقابل جهانبینی محافظهکارانه و فرسوده پیرمرد با انرژی، جسارت و ریسکپذیری جوانان، به روایتی تأملبرانگیز انجامید که توجه منتقدان را به خود جلب کرد. شمس لنگرودی با اجرای دقیق و کنترلشده نقش منوچهر، یکی از بهترین بازیهای کارنامهاش را ارائه داد و به نامزدی جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد در نهمین جشن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران رسید.
پس از آن، او حضوری کوتاه اما معنادار در فیلم «رفتن» ساخته برادران محمودی داشت، حضوری که به یک سکانس محدود میشد و در آن، شخصیتش از بالا نظارهگر زوج افغان داستان است؛ نگاهی سرشار از قضاوتهای ناگفته و معنای پنهان.
شمس لنگرودی یک سال بعد، با فیلم «دوباره زندگی» نقشآفرینی پررنگتری را تجربه کرد. این فیلم به کارگردانی رضا فهیمی، داستان زوجی سالخورده را روایت میکند که در آستانه رفتن به خانه سالمندان قرار دارند، اما رخدادی غیرمنتظره مسیر زندگی آنها را تغییر میدهد. «دوباره زندگی» که در گروه هنر و تجربه اکران شد، تجربهای متفاوت و قابل تأمل در ادامه مسیر سینمایی لنگرودی به حساب میآید.