کارگردان پدرخوانده غافلگیرمان کرد: فیلم جدیدم را اشتباه حدس زدید!

همه چیز از یک فراخوان بازیگری در کالابریا، ایتالیا، شروع شد. آن‌طور که جردن رویمی در گزارش خود اشاره می‌کند، همه منتظر بودند پروژه‌ی بعدی کاپولا یک موزیکال دهه سی میلادی باشد، اما این فراخوان نشان داد که فیلم بعدی او، اثری کاملاً متفاوت به نام «چشم‌انداز دور» (Distant Vision) است. این فیلم که با بودجه‌ی دولتی ساخته می‌شود، در ایتالیا و با تیمی ایتالیایی جلوی دوربین می‌رود و حتی این احتمال وجود دارد که فیلم‌بردار افسانه‌ای، ویتوریو استورارو، که در همان منطقه زندگی می‌کند، به این پروژه بپیوندد.

اما «چشم‌انداز دور» دقیقاً درباره‌ی چیست؟ کاپولا در مصاحبه‌ای با لوموند، از ایده‌ی اصلی فیلم پرده برداشت: «این پروژه از رمان بودنبروک‌ها اثر توماس مان الهام گرفته است که سرگذشت یک خانواده را طی سه نسل و در دوران رونق اقتصادی آلمان دنبال می‌کند. فیلم من داستان یک خانواده‌ی ایتالیایی را در طول سه نسل روایت می‌کند که زندگی‌شان با اختراع تلویزیون زیر و رو می‌شود.»

نکته‌ی شگفت‌انگیز ماجرا، فرم اجرایی این فیلم است. کاپولا قصد دارد این اثر را با تکنیکی که آن را «سینمای زنده» (Live Cinema) می‌نامد، بسازد. او در مصاحبه‌ای دیگر تأکید کرده که این فیلم «کاملاً زنده فیلمبرداری می‌شود» و ساخت آن «بسیار سخت‌تر از مگالوپلیس» خواهد بود. به نظر می‌رسد این ایده از درام‌های تلویزیونی قدیمی که کاپولا با آن‌ها بزرگ شده، الهام گرفته شده است؛ چیزی شبیه به فیلمبرداری یک تئاتر با چندین دوربین به صورت همزمان، تجربه‌ای که شاید بتوان آن را با فیلم «Fail Safe» ساخته‌ی استیون فریرز در سال ۲۰۰۰ مقایسه کرد.

این ایده برای کاپولا تازگی ندارد. او اولین بار در سال ۲۰۱۵ در دانشگاه UCLA این مفهوم را در قالب یک کارگاه عملی آزمایش کرد و آن را «یک فرم هنری کاملاً جدید» نامید. حالا پس از گذشت یک دهه، به نظر می‌رسد او آماده است تا این چشم‌انداز دور را به واقعیت تبدیل کند و یک بار دیگر، مرزهای سینما را جابجا کند. با این حساب، باید هرگونه فکر و خیال درباره‌ی بازنشستگی این غول سینما را از سرمان بیرون کنیم؛ چرا که او همچنان پر از ایده، شور و جسارت است.

نظر شما درباره‌ی این ایده‌ی جسورانه‌ی کاپولا چیست؟