فیلم «بوسه زن عنکبوتی» جنیفر لوپز فروشی فراتر از فاجعه را تجربه میکند
حکایتِ این روزهای فیلم موزیکال «بوسه زن عنکبوتی» (Kiss of the Spider-Woman) عجیب است؛ پروژهای بلندپروازانه با بازی جنیفر لوپز که قرار بود بازآفرینی جسورانهای از کلاسیک سال ۱۹۸۵ باشد، اما حالا به نمادی از یک شکست تجاری تلخ تبدیل شده است. این فیلم که با پشتیبانی شرکت Artists Equity متعلق به بن افلک ساخته شد، در آخر هفتهی افتتاحیهی خود تنها ۹۰۰ هزار دلار در ۱۳۰۰ سالن سینما فروخت؛ یعنی به طور میانگین، هر سینما فقط ۷۰۰ دلار درآمد داشته است. این آمار برای فیلمی با بودجهی ۳۵ میلیون دلاری، یک کلمه بیشتر ندارد: فاجعه.
زنگهای خطر مدتها قبل به صدا درآمده بودند. به گزارش ورلد آو ریل، همهچیز از جشنواره فیلم ساندنس شروع شد؛ انتخابی عجیب برای اکران اولیهی یک فیلم موزیکال که از همان ابتدا، چالشهای تجاریاش را فریاد میزد. وقتی پس از نمایش در جشنواره، هیچکدام از غولهای پخش فیلم مانند نتفلیکس یا آمازون برای خرید آن پیشقدم نشدند، سرنوشت تلخ فیلم تقریبا مشخص شده بود. با این حال، شرکتهای لاینزگیت و رودساید با پرداخت ۳۰ میلیون دلار، فیلم را با این امید خریدند که بتوانند آن را به یکی از مدعیان اسکار، بهویژه برای بازی جنیفر لوپز، تبدیل کنند؛ رویایی که حالا بیشتر به یک توهم شبیه است.
یکی از بزرگترین دلایل این شکست، بازاریابی فاجعهبار فیلم بود. بسیاری از خبرنگاران و منتقدان، اصلا خبر نداشتند که این فیلم قرار است در نزدیک به ۱۵۰۰ سینما اکران شود. هیچ ایمیلی، هیچ تبلیغی، هیچ کارزاری برای معرفی فیلمی که قرار بود در فصل جوایز بدرخشد، وجود نداشت. انگار پخشکنندهها خودشان هم فیلم را فراموش کرده بودند و بیسر و صدا آن را به قربانگاه گیشه فرستادند، در حالی که چشمشان به انتشار سریع آن در پلتفرمهای VOD دوخته شده است.
نکتهی عجیب ماجرا اینجاست که «بوسه زن عنکبوتی» روی کاغذ همه چیز برای موفقیت داشت. کارگردان فیلم، بیل کاندن، کهنهکاری است که فیلمهای موفقی چون «دختران رویایی» و «دیو و دلبر» را در کارنامه دارد و برای نویسندگی «خدایان و هیولاها» اسکار گرفته است. در کنار جنیفر لوپز، بازیگر تحسینشدهای مانند دیگو لونا (ستارهی سریال Andor) نیز حضور داشت. اما هیچکدام از این نامها نتوانستند جلوی سقوط این پروژه را بگیرند.
این فیلم بازسازی اثری محصول سال ۱۹۸۵ بود که توانست نامزد چهار جایزه اسکار از جمله بهترین فیلم شود و جایزهی بهترین بازیگر مرد را برای ویلیام هرتِ فقید به ارمغان آورد. حالا، چهل سال بعد، نسخهی جدید نه تنها نتوانسته به آن موفقیت نزدیک شود، بلکه به داستانی عبرتآموز در هالیوود تبدیل شده است؛ داستانی دربارهی جاهطلبیهای بزرگ، تصمیمهای اشتباه و پایانی تلخ برای رویایی که هرگز به حقیقت نپیوست.
شما دلیل این شکست بزرگ را چه میدانید؟ نظرات خود را با ما در میان بگذارید.