جیسون استاتهام با این فیلم از یک دست فروش به ستاره اکشن تبدیل شد

وقتی نام جیسون استاتهام را می‌شنویم، تصویری از مردی سرسخت با کت و شلوار، در حال رانندگی‌های دیوانه‌وار یا مبارزات تن‌به‌تن نفس‌گیر به ذهنمان می‌آید. او امروز یکی از شمایل‌های بی‌چون‌وچرای فیلم های اکشن است. اما همیشه این‌طور نبود. بیایید به عقب برگردیم، به زمانی که استاتهام نه یک ستاره، بلکه فروشنده‌ای در بازارهای لندن و رقصنده‌ی گمنام موزیک‌ویدیوها بود؛ داستانی که با یک فیلم، برای همیشه تغییر کرد.

به گزارش اسکرین رنت، مسیر استاتهام به سوی شهرت، با کشف او توسط کارگردان بزرگ، گای ریچی، آغاز شد. ریچی به او در کمدی جنایی «قفل، انبار و دو بشکه باروت» (Lock, Stock and Two Smoking Barrels) فرصت داد و پس از موفقیت غیرمنتظره‌ی آن فیلم، نقش اصلی فیلم بعدی‌اش، «قاپ‌زنی» (Snatch) را به او سپرد. در آن دوران، به نظر می‌رسید سرنوشت استاتهام بازی در نقش‌های مکمل و تبدیل شدن به یک بازیگر کاراکتر بریتانیایی باشد، اما هالیوود نقشه‌های دیگری برای او داشت.

پیش از آنکه استاتهام در نقش راننده‌ی حرفه‌ای، فرانک مارتین، ظاهر شود، دو تجربه‌ی نه‌چندان موفق در سینمای اکشن آمریکا داشت. اولین فیلم اکشن او «ارواح مریخ» (Ghosts of Mars) بود که در آن نقش اصلی برای آیس کیوب در نظر گرفته شد چون استاتهام هنوز یک ستاره نبود. تجربه‌ی بعدی در فیلم «یکه‌تاز» (The One) رقم خورد؛ یک اکشن علمی تخیلی با بازی جت لی. در این فیلم، استاتهام با یک کلاه‌گیس و لهجه‌ی آمریکایی نامناسب، نقش یک مأمور را بازی می‌کرد. حتی قرار بود یک سکانس مبارزه‌ی هیجان‌انگیز میان او و جت لی وجود داشته باشد که در نهایت از فیلم حذف شد. به نظر می‌رسید دوران اکشن او پیش از شروع، به پایان رسیده است.

اینجا بود که لوک بسون، تهیه‌کننده‌ی فرانسوی، وارد ماجرا شد. او پتانسیل نهفته در استاتهام را دید و فیلمنامه‌ی «ترانسپورتر» (The Transporter) را مشخصاً برای او نوشت. فیلم داستان یک راننده‌ی ماهر و کم‌حرف را روایت می‌کرد که برای سازمان‌های تبهکار کار می‌کند و قوانین سفت‌وسخت خودش را دارد. در ۱۱ اکتبر ۲۰۰۲، وقتی «ترانسپورتر» اکران شد، هیچ‌کس انتظار نداشت بازیگر فیلم «قاپ‌زنی» به ستاره‌ی اکشن بعدی سینما تبدیل شود.

فیلم با نقدهای متوسطی روبه‌رو شد، اما به لطف سکانس‌های اکشن خلاقانه (به‌خصوص صحنه‌ی مبارزه در گاراژ آغشته به روغن) و کاریزمای منحصربه‌فرد استاتهام، به یک موفقیت بزرگ تجاری و پدیده‌ای در بازار نمایش خانگی تبدیل شد. «ترانسپورتر» نه تنها مسیر شغلی استاتهام را تغییر داد، بلکه یک الگو و برند شخصی برای او ساخت. پس از آن، او با فیلم‌هایی مانند «شغل ایتالیایی» و «کرانک» و بعدها با پیوستن به مجموعه‌های عظیمی چون «سریع و خشن» و «بی‌مصرف‌ها»، جایگاه خود را به عنوان یکی از ماندگارترین ستاره‌ های اکشن دو دهه‌ی اخیر تثبیت کرد.

جالب است فکر کنیم اگر «ترانسپورتر» ساخته نمی‌شد، چه سرنوشتی در انتظار جیسون استاتهام بود. شاید او هم مانند دیگر هم‌بازی‌هایش در فیلم‌های گای ریچی، به یک بازیگر کاراکتر قابل احترام اما نه یک ستاره‌ی جهانی تبدیل می‌شد. اما سرنوشت، یا بهتر است بگوییم لوک بسون، او را پشت فرمان یک آئودی مشکی نشاند و مستقیم به قله‌ی هالیوود راند؛ سفری که پس از ۲۳ سال همچنان با قدرت در ژانر فیلم اکشن ادامه دارد.

به نظر شما بهترین فیلم جیسون استاتهام کدام است؟ در بخش نظرات برای ما بنویسید.