سگِ بازیگر فیلم ترسناک Good Boy: آکادمی اسکار به ما هم جایزه بدهد!
هالیوود همیشه صحنه‌ی درخشش ستاره‌های بزرگ بوده، اما این‌بار صدایی جدید و غیرمنتظره از قلب این دنیای پرزرق‌وبرق به گوش می‌رسد؛ صدایی که نه با کلمات، بلکه با یک «پارس» قدرتمند، توجه همه را به خود جلب کرده است. این صدای ایندی، سگ بازیگری است که با نقش‌آفرینی در فیلم ترسناک و موفق «پسر خوب» (Good Boy)، حالا فقط به تحسین منتقدان راضی نیست و چشم به تندیس طلایی اسکار دوخته است.
ایندی در نامه‌ای سرگشاده که به گزارش ورایتی و به نقل از فندوم وایر منتشر شده، با لحنی صمیمی و در عین حال جدی، آکادمی اسکار را به چالش کشیده است. او در این نامه که با اثر پنجه‌ی خودش مهر شده، می‌نویسد: «با وجود نقش تحسین‌شده‌ام در فیلم «پسر خوب»، به من گفته‌اند که برای بخش بهترین بازیگر واجد شرایط نیستم. انگار برای شما به اندازه‌ی کافی «پسر خوب» نبوده‌ام.»
این درخواست جسورانه، بحثی قدیمی را در هالیوود دوباره زنده کرده است. ایندی در نامه‌اش از الهام‌بخش خود، جِد، سگ-گرگی که در فیلم «گرگ سفید» (White Fang) درخشید، یاد می‌کند و به فهرستی بلندبالا از همکاران چهارپای خود اشاره می‌کند که قلب تماشاگران را تسخیر کرده‌اند؛ از نهنگ قاتل فیلم «ویلی آزاد» (Free Willy) و خوک دوست‌داشتنی «بیب» (Babe) گرفته تا اسب‌های شجاع «اسب جنگی» (War Horse) و حتی پرندگان هراس‌انگیز فیلم آلفرد هیچکاک. این‌ها نقش‌هایی هستند که نه‌تنها بار عاطفی فیلم‌ها را به دوش کشیده‌اند، بلکه گاهی تمام یک فرنچایز بر اساس آن‌ها ساخته شده است.
ایندی با یک پرسش کنایه‌آمیز، حرف دل بسیاری از حیوان‌دوستان و سینماگران را بیان می‌کند: «چند نقش‌آفرینی درخشان دیگر باید نادیده گرفته شود تا آکادمی بالاخره استخوانی جلوی ما بیندازد؟»
این سوالی است که حالا در راهروهای هالیوود زمزمه می‌شود. آیا واقعاً می‌توان بازی خیره‌کننده‌ی جِد در فیلم ترسناک «موجود» (The Thing) یا داستان غم‌انگیز مارلی در «مارلی و من» (Marley & Me) را نادیده گرفت؟ حرکت ایندی در زمان بسیار مناسبی اتفاق افتاده است. سال ۲۰۲۵ سالی استثنایی برای ژانر وحشت بوده و فیلم «پسر خوب» با فروش ۲.۲ میلیون دلاری در آخر هفته‌ی افتتاحیه‌اش، به یکی از موفق‌ترین فیلم‌های مستقل تبدیل شده است. این فیلم در کنار آثار بزرگی چون «گناهکاران» (Sinners) به کارگردانی رایان کوگلر، «تسلیحات» (Weapons) و قسمت آخر «مقصد نهایی: خطوط خونین» (Final Destination: Bloodlines) قرار می‌گیرد که همگی توانستند هم نظر منتقدان و هم تماشاگران را جلب کنند. در چنین سال پررونقی برای سینمای ترسناک، شاید وقت آن رسیده که به ستاره‌های غیرمنتظره‌ی آن نیز توجه شود.
نامه‌ی ایندی بیش از یک حرکت تبلیغاتی هوشمندانه برای فیلمش است؛ این نامه یک بیانیه‌ی قدرتمند درباره‌ی جایگاه حیوانات در هنر هفتم است. شاید سال‌ها بعد، وقتی به تاریخ اسکار نگاه می‌کنیم، از این سگ بازیگر به عنوان انقلابی کوچکی یاد کنیم که توانست درهای آکادمی را به روی استعدادهایی باز کند که هرگز کلمه‌ای برای تشکر به زبان نمی‌آورند، اما با چشمانشان، یک دنیا حرف برای گفتن دارند.
شما چه فکر می‌کنید؟ آیا وقت آن رسیده که حیوانات هم جایزه اسکار بگیرند؟