موفقیت دور از انتظار Steve: قدرت ستاره اوپنهایمر در نتفلیکس
وقتی بازیگری تندیس طلایی اسکار را بالای سر می‌برد، معمولاً مسیر بعدی مشخص است: بلاک‌باسترهای پرهزینه، نقش‌های پر زرق‌وبرق و چک‌های چند میلیون دلاری. اما کیلین مورفی، ستاره‌ی ایرلندی که با نقش‌آفرینی در «اوپنهایمر» جهان را تسخیر کرد، راه دیگری را برگزیده است. او از شهرت تازه‌اش نه برای تثبیت جایگاهش در هالیوود، که برای روشن کردن نورافکنی بر داستان‌هایی استفاده می‌کند که برایش اهمیت دارند؛ داستان‌هایی کوچک، تلخ و انسانی مانند فیلم جدید نتفلیکس، «استیو» (Steve).
به گزارش اسکرین رنت، این فیلم که در تاریخ ۳ اکتبر منتشر شد، مورفی را در نقش مدیر یک مدرسه‌ی اصلاح‌وتربیت در آستانه‌ی فروپاشی قرار می‌دهد. داستان در یک روز سرنوشت‌ساز اتفاق می‌افتد و ما شاهد تلاش‌های بی‌وقفه‌ی او برای نجات دانش‌آموزانش و حفظ سلامت روانی خودش هستیم. در کنار او، دانش‌آموزی رنج‌دیده با انگیزه‌های خشونت‌آمیز و امیدی شکننده برای تغییر دست‌وپنجه نرم می‌کند. «استیو» که توسط تیم میلانتس کارگردانی شده، دومین همکاری او با مورفی پس از فیلم «چیزهای کوچکی مثل این‌ها» است و فیلمنامه‌اش را مکس پورتر بر اساس رمان کوتاه خودش با نام «خجالتی» نوشته است.
با اینکه «استیو» در فهرست ۱۰ فیلم برتر جهانی نتفلیکس در هفته‌ی اول اکتبر قرار نگرفت، اما یک دستاورد خیره‌کننده به ثبت رساند. این درام مستقل توانست به نهمین فیلم پربیننده‌ی تمام سرویس‌های استریم در آمریکا در بازه‌ی ۲ تا ۸ اکتبر تبدیل شود؛ جایگاهی درست زیر یک غول پرطرفدار مثل «شکارچیان اهریمن کی‌پاپ». این موفقیت برای یک درام تلخ و جدی که جذابیت عام گسترده‌ای ندارد، چیزی شبیه به معجزه است؛ معجزه‌ای که نامش کیلین مورفی است.
منتقدان در جشنواره بین‌المللی فیلم تورنتو ۲۰۲۵ فیلم را ستایش کردند و آن را تجربه‌ای تکان‌دهنده توصیف کردند. در یکی از نقدها آمده است: «این فیلم یک درام بی‌پرده است که چالش‌ها را یکی پس از دیگری بر سر قهرمان بی‌امان خود آوار می‌کند و گرچه گاهی باورپذیری را به چالش می‌کشد، اما بازی برجسته‌ی کیلین مورفی این هرج‌ومرج را با اصالتی خیره‌کننده مهار می‌کند.»
در نهایت، موفقیت «استیو» یک پیام روشن دارد. کیلین مورفی از اعتبار اسکارش استفاده می‌کند تا فیلم‌هایی را بسازد که در غیر این صورت ممکن بود در میان انبوه محتوای سرویس‌های استریم گم شوند. این یک انتخاب نیست؛ یک بیانیه است. او به هالیوود و تماشاگران نشان می‌دهد که قدرت یک ستاره نه در انتخاب‌های بزرگ، بلکه در انتخاب‌های معنادار است و مخاطبان نیز با وفاداری، او را در این مسیر همراهی می‌کنند.
شما فیلم «استیو» را دیده‌اید؟ نظرتان درباره‌ی انتخاب‌های کیلین مورفی پس از جایزه اسکار چیست؟