علم ثابت کرد: ترسناک ترین فیلم تاریخ سینما کدام است؟
چه چیزی یک فیلم را واقعا «ترسناک» می‌کند؟ آیا صحنه‌های پر از خون و خشونت؟ یا شاید پرش‌های ناگهانی (Jump Scares) که برای لحظه‌ای نفستان را در سینه حبس می‌کنند؟ این‌ها همه ابزارهایی در جعبه‌ابزار فیلم‌سازان ژانر وحشت هستند، اما ترس واقعی، آن حسی که تا مدت‌ها بعد از تیتراژ پایانی هم رهایتان نمی‌کند، از جایی عمیق‌تر می‌آید؛ از یک اضطراب خزنده و یک وحشت روان‌شناختی که به این راحتی‌ها فراموش نمی‌شود. حالا اگر به شما بگوییم علم برای پیدا کردن ترسناک ترین فیلم تاریخ دست به کار شده، چه؟
پروژه‌ای به نام «علمِ ترس» (Science of Scare Project) دقیقاً همین کار را کرده است. به‌گزارش فوربز و به نقل از اسلش فیلم، در این تحقیق، ضربان قلب ۵۰ نفر حین تماشای بیش از ۱۰۰ ساعت فیلم ترسناک زیر نظر گرفته شد تا مشخص شود کدام فیلم بیشترین واکنش فیزیکی را در تماشاگران ایجاد می‌کند. نتیجه شگفت‌انگیز بود. در صدر این فهرست، نه فیلم‌های اسلشر معروف و نه آثار کلاسیک، بلکه یک فیلم محصول ۲۰۱۲ قرار گرفت: «شوم» (Sinister). این فیلم توانست ضربان قلب تماشاگران را از میانگین ۶۵ تپش در دقیقه در حالت استراحت، به ۸۶ تپش در دقیقه برساند.
اما چه چیزی فیلم اسکات دریکسون را تا این حد مؤثر و هراس‌انگیز می‌کند؟ داستان درباره‌ی یک نویسنده‌ی داستان‌های جنایی واقعی به نام الیسون ازوالت (با بازی درخشان ایتن هاک) است که شهرت و اعتبارش را از دست داده و برای نوشتن یک کتاب پرفروش دیگر، دست به کاری دیوانه‌وار می‌زند: او همراه با خانواده‌اش به خانه‌ای نقل‌مکان می‌کند که ساکنان قبلی آن به طرز فجیعی به قتل رسیده‌اند، البته بدون اینکه این حقیقت تلخ را به همسر و فرزندانش بگوید.
الیسون در اتاق زیرشیروانی، یک جعبه‌ی پر از فیلم‌های خانوادگی قدیمی پیدا می‌کند. اما این‌ها فیلم‌های معمولی نیستند؛ هر حلقه، یک فیلم «اسناف» (Snuff Film) است که قتل وحشتناک یک خانواده را به تصویر می‌کشد. تماشای این فیلم‌ها، که همگی با دوربین واقعی سوپر ۸ فیلم‌برداری شده‌اند تا حسی مستند و آزاردهنده داشته باشند، هسته‌ی اصلی وحشت فیلم را تشکیل می‌دهد. صحنه‌ی آغازین فیلم که یک خانواده را در حال حلق‌آویز شدن از درختی نشان می‌دهد، به تنهایی کافی است تا لرزه بر اندامتان بیندازد.
«شوم» فقط به ترس‌های لحظه‌ای تکیه نمی‌کند. وحشت واقعی فیلم در دو چیز نهفته است: اول، حس عذاب‌آور و دائمی که از تماشای این فیلم‌های خانگی شوم به بیننده منتقل می‌شود و دوم، مطالعه‌ی شخصیتی مردی که آن‌قدر تشنه‌ی موفقیت است که ناخودآگاه خانواده‌ی خود را در مسیر نابودی قرار می‌دهد. این فیلم ترکیبی بی‌نقص از وحشت فراطبیعی و یک درام روان‌شناختی تاریک است که نشان می‌دهد گاهی بزرگ‌ترین هیولاها، وسوسه‌های درونی خود ما هستند.
شما فیلم «شوم» را دیده‌اید؟ به نظرتان واقعاً ترسناک ترین فیلم تاریخ سینما است؟