خالق اتک آن تایتان از پایان متفاوت انیمه پرده برداشت

پایان «حمله به تایتان» (Attack on Titan) برای بسیاری از ما یک زخم عمیق بود؛ یک تراژدی باشکوه که قلبمان را شکست اما در عین حال، به شکلی دردناک، منطقی به نظر می‌رسید. ما دیدیم که دوستان نزدیک ارن یگر برای متوقف کردن «رامبلینگ» (Rumbling) و نسل‌کشی جهانی، مجبور به کشتن عزیزترین دوست خود شدند. این یک پایان تلخ و فراموش‌نشدنی بود که تا مدت‌ها در ذهن طرفداران باقی ماند. اما حالا، هاجیمه ایسایاما، خالق این دنیای بی‌رحم، هدیه‌ای غیرمنتظره برای طرفدارانش دارد: یک پایان خوش.

به گزارش کامیک بوک، در یک اقدام شگفت‌انگیز، ایسایاما تصویر جدیدی منتشر کرده که تمام بازماندگان داستان را در کنار هم نشان می‌دهد، در حالی که ارن یگر نیز زنده و سالم کنارشان زیر همان درخت افسانه‌ای نشسته است. به‌گزارش کامیک بوک، این اثر هنری در واقع بخشی از یک همکاری تجاری برای یک نوشیدنی آلو است که با مشارکت باغ آلوی خانوادگی ایسایاما تولید می‌شود. این جزئیات کوچک، به این تصویر حس و حالی شخصی‌تر و دوست‌داشتنی‌تر می‌بخشد.

ایسایاما در مورد این تصویر گفته است: «فکر کردم چه چیزی می‌تواند بیشترین شادی را برای کسانی که حمله به تایتان را تا انتها خوانده‌اند به ارمغان بیاورد و بعد این را کشیدم.»

این جمله نشان می‌دهد که خالق داستان، از سنگینی و تلخی پایان اصلی آگاه بوده و خواسته است تا یک «چه می‌شد اگر؟» دلنشین را به مخاطبان وفادارش هدیه دهد. این تصویر، دنیایی موازی را به نمایش می‌گذارد که در آن خبری از جنگ، فداکاری‌های تلخ و نسل‌کشی نیست؛ فقط گروهی از دوستان قدیمی که در آرامش از کنار هم بودن لذت می‌برند.

پایان اصلی «اتک آن تایتان»، چه در مانگا و چه در انیمه، با یک صحنه‌ی پس از تیتراژ به آینده‌ای دور اشاره می‌کرد. در آن صحنه، کودکی را می‌دیدیم که به طور اتفاقی مقبره‌ی ارن را که به درختی غول‌پیکر تبدیل شده، پیدا می‌کند. این نما به وضوح نشان می‌داد که چرخه‌ی نفرت و خشونت هرگز متوقف نمی‌شود و تایتان‌ها ممکن است دوباره بازگردند. پیام ایسایاما روشن بود: جنگ بخشی از ذات بشریت است و صلح، حتی اگر به بهای نابودی ۸۵ درصد از جمعیت جهان به دست آید، ممکن است موقتی باشد.

اما این تصویر جدید، آن پیام تاریک را کنار می‌گذارد و یک لحظه‌ی ناب از خوشبختی را قاب می‌گیرد. این یک پایان‌بندی رسمی نیست و داستان اصلی را تغییر نمی‌دهد، بلکه یک هدیه‌ی احساسی از طرف خالق اثر است؛ یک تشکر از طرفدارانی که سال‌ها با شخصیت‌هایش خندیدند، گریه کردند و در نهایت، با آن‌ها خداحافظی کردند. شاید این همان پایانی است که قهرمانان داستان لیاقتش را داشتند، حتی اگر فقط روی یک برچسب محصول اتفاق افتاده باشد.