اسکار ۲۰۲۶: اندرسون، کوگلر یا یک غافلگیری بزرگ از ایران؟
نیمه‌ی اکتبر است و تب‌وتاب فصل جوایز سینمایی آرام‌آرام بالا می‌گیرد. بیشتر فیلم‌های مهم امسال یا در جشنواره‌ها درخشیده‌اند یا روی پرده‌ی سینماها رفته‌اند و حالا می‌توانیم نقشه‌ی راه اسکار را با وضوح بیشتری ببینیم. در این میان، رقابت برای کسب مجسمه‌ی طلایی بهترین کارگردانی، به یک داستان جذاب و چندوجهی تبدیل شده است؛ داستانی که یک قهرمان اصلی و چند رقیب قدرتمند دارد.
در حال حاضر، چهار نام بیش از دیگران به گوش می‌رسد: پل توماس اندرسون برای «یک نبرد پس از دیگری»، کلویی ژائو برای «همنت»، رایان کوگلر برای «گناهکاران» و یواخیم تری‌یر برای «ارزش معنوی». به گزارش ورلد آو ریل، و به گفته کارشناسان معتبر «گلد دربی» که نبض اسکار را در دست دارند، این چهار نفر تقریبا صندلی خود را در میان پنج نامزد نهایی رزرو کرده‌اند. اما سوال اصلی که در محافل سینمایی تکرار می‌شود این است: آیا امسال بالاخره سال پل توماس اندرسون است؟
اندرسون، که در ۵۵ سالگی یکی از تحسین‌شده‌ترین فیلمسازان زنده‌ی جهان است، هنوز اسکاری برای کارگردانی یا فیلمنامه‌نویسی نبرده؛ با وجود اینکه هشت بار نامزد این جایزه شده است! این وضعیت، بسیاری را به یاد انتظار طولانی مارتین اسکورسیزی می‌اندازد که سرانجام در ۶۴ سالگی برای «رفتگان» (The Departed) اسکار را به خانه برد. حالا به نظر می‌رسد «یک نبرد پس از دیگری»، که در دسترس‌ترین و پرمخاطب‌ترین فیلم کارنامه‌ی اندرسون است، همان نقش «رفتگان» را برای او بازی می‌کند. فیلمی که آنقدر خوب است که آکادمی دیگر نمی‌تواند استعداد او را نادیده بگیرد.
رقبای سرسخت و یک شگفتی‌ساز ایرانی
البته مسیر اندرسون برای رسیدن به مجسمه‌ی طلایی هموار نیست. کلویی ژائو که از چالش سخت مارول عبور کرده، چند سال پیش برای Nomadland برنده شد، رقیب قدری است، هرچند پیروزی دوباره‌ی او در این فاصله‌ی کوتاه کمی بعید به نظر می‌رسد. کوگلر و تری‌یر هم فیلمسازان محترمی هستند، اما شاید آن «روایت اسکاری» لازم برای پیروزی را نداشته باشند.
شاید بزرگ‌ترین رقیب اندرسون از جایی می‌آید که کمتر کسی انتظارش را دارد: ایران. جعفر پناهی با فیلم «یک تصادف ساده» که مخفیانه ساخته شده، داستانی دارد که اعضای آکادمی عاشق آن هستند؛ داستان مبارزه هنرمند با سانسور و سرکوب. اگر فیلم بتواند نامزدی بهترین فیلم را کسب کند، نامزدی پناهی در شاخه‌ی کارگردانی دور از ذهن نخواهد بود و او می‌تواند به پدیده‌ی غافلگیرکننده‌ی امسال تبدیل شود.
در کنار این نام‌ها، فیلمسازان دیگری چون کاترین بیگلو، پارک چان-ووک و یورگوس لانتیموس هم در رده‌های بعدی قرار دارند، اما فعلا به نظر می‌رسد این یک مسابقه‌ی شش‌نفره برای کسب پنج سهمیه‌ی نامزدی است. با تمام این اوصاف، حتی با وجود فروش نه‌چندان خیره‌کننده‌ی فیلمش در گیشه، به نظر می‌رسد این اسکار برای اندرسون کنار گذاشته شده و اگر اتفاق عجیبی نیفتد، این اسکارِ اوست که از دست بدهد. طرفدارانش سال‌هاست که منتظر چنین لحظه‌ی باشکوهی هستند.
به نظر شما کدام کارگردان امسال شایسته اسکار است؟ نظرتان را با ما در میان بگذارید.