OpenAI از ستاره «بریکینگ بد» عذرخواهی کرد: ماجرای یک دیپ‌فیک جنجالی

در یکی از عجیب‌ترین تقابل‌های دنیای مدرن، برایان کرانستون، بازیگری که با نقش «والتر وایت» در سریال «بریکینگ بد» جاودانه شد، خود را در برابر یک همزاد دیجیتالی ناخوانده دید. این همزاد، محصول پلتفرم ویدیوساز هوش مصنوعی OpenAI یعنی Sora 2 بود که چهره و صدای او را بدون رضایتش بازسازی کرده بود؛ اتفاقی که زنگ خطر را نه تنها برای او، که برای تمام هالیوود به صدا درآورد.

به گزارش گاردین، ماجرا از آنجا شروع شد که در جریان رونمایی از این پلتفرم، ویدیویی منتشر شد که در آن یک مایکل جکسون مصنوعی با تصویری از برایان کرانستون سلفی می‌گرفت. این اتفاق در حالی رخ داد که OpenAI مدعی بود برای استفاده از چهره‌ی افراد مشهور، پروتکل‌های حفاظتی و رضایت‌محور دارد. اما به نظر می‌رسید واقعیت چیز دیگری است. خشم در هالیوود بالا گرفت وقتی مشخص شد OpenAI به جای درخواست اجازه برای استفاده (Opt-in)، از آژانس‌های استعدادیابی خواسته بود اگر نمی‌خواهند چهره‌ی هنرمندانشان کپی شود، درخواست خود را برای حذف (Opt-out) ثبت کنند؛ سیاستی که عملاً بار مسئولیت را از دوش شرکت برمی‌داشت.

کرانستون به سرعت از طریق اتحادیه‌ی بازیگران (SAG-Aftra) وارد عمل شد. او در بیانیه‌ای نگرانی عمیق خود را ابراز کرد: «من نه فقط برای خودم، بلکه برای تمام هنرمندانی که کار و هویتشان می‌تواند این‌گونه مورد سوءاستفاده قرار بگیرد، عمیقاً نگران بودم. از OpenAI برای بهبود پروتکل‌های حفاظتی‌اش سپاسگزارم و امیدوارم تمام شرکت‌های فعال در این حوزه، به حق شخصی و حرفه‌ای ما برای مدیریت تکثیر صدا و تصویرمان احترام بگذارند.»

این فشار نتیجه داد. OpenAI در بیانیه‌ای مشترک با بزرگترین آژانس‌های هالیوود مانند CAA و UTA، اتفاق رخ داده را «یک خطای غیرعمدی» خواند و بابت آن ابراز تأسف کرد. این شرکت متعهد شد که پروتکل‌های حفاظتی خود را برای جلوگیری از تکرار چنین حوادثی تقویت کند.

شان آستین، رئیس جدید اتحادیه‌ی بازیگران، هشدار داد که این پرونده تنها نوک کوه یخ است. او گفت: «برایان کار درستی انجام داد. این پرونده خاص پایانی مثبت داشت، اما این تازه آغاز راه است.» او تأکید کرد که «پروتکل‌های انتخاب-محور (Opt-in)» تنها راه درست برای ادامه‌ی تجارت در این عرصه است و به قانون NO FAKES Act اشاره کرد که در کنگره‌ی آمریکا در حال بررسی است. این قانون به دنبال ممنوعیت تولید و توزیع کپی‌های دیجیتالی افراد بدون رضایت صریح آن‌هاست.

جالب اینجاست که خود OpenAI هم از این قانون حمایت می‌کند، اما سیاست‌های دوگانه‌اش در عمل، تردیدها را بیشتر کرده است. این شرکت اجازه‌ی ساخت ویدیو از «چهره‌های تاریخی» (افراد مشهور درگذشته) را می‌دهد، اما پس از اعتراض خانواده‌ی مارتین لوتر کینگ جونیور، به طور موقت این قابلیت را برای او متوقف کرد. در همین حال، زلدا ویلیامز، دختر رابین ویلیامز فقید، از مردم عاجزانه خواسته که از ارسال ویدیوهای دیپ‌فیک پدرش دست بردارند و دختر جورج کارلین، کمدین بزرگ، این ویدیوها را «افسرده‌کننده» خوانده است. به نظر می‌رسد نبرد بر سر هویت دیجیتال و میراث هنری در عصر هوش مصنوعی، تازه به پرده‌ی اول خود رسیده است.