دل تورو علیه همه: موضع تند کارگردان برنده اسکار درباره AI

چهارشنبه 7 آبان 1404 - 20:30
مطالعه 2 دقیقه
گیرمو دل تورو و هیولای فرانکنشتاین
وقتی غول‌هایی مثل گیرمو دل تورو و جورج میلر بر سر هوش مصنوعی شاخ به شاخ می‌شوند، آینده سینما روی هواست. دل تورو حرف آخر را زده: «ترجیح می‌دهم بمیرم!»
تبلیغات

به گزارش ورلد آو ریل، میدان نبرد جدید هالیوود، نه روی پرده‌ی سینما، که در ذهن خلاق کارگردان‌های بزرگ شکل گرفته است. بحث داغ این روزهای محافل سینمایی، یعنی هوش مصنوعی، فیلمسازان را به دو اردوگاه کاملاً متضاد تقسیم کرده است؛ یک طرف، پیشگامانی مثل جورج میلر و پل شریدر ایستاده‌اند که با آغوش باز به استقبال این تکنولوژی می‌روند و طرف دیگر، سنت‌گرای عاشقی به نام گیرمو دل تورو که سرسختانه در برابر آن مقاومت می‌کند.

دل تورو، استاد خلق دنیاهای فانتزی با جلوه‌های ویژه‌ی عملی و ملموس در آثاری چون «هزارتوی پن»، به تازگی و هم‌زمان با تبلیغات فیلم جدیدش «فرانکنشتاین»، در مصاحبه‌ای با NPR موضع تند و بی‌تعارف خود را اعلام کرده است. او در پاسخ به سوالی درباره استفاده از هوش مصنوعی مولد در فیلم‌هایش، جمله‌ای کوتاه اما تکان‌دهنده به زبان آورد: «من ۶۱ سال دارم و امیدوارم تا وقتی که زیر خاک می‌روم، علاقه‌ای به استفاده از آن پیدا نکنم... پاسخ من خیلی کوتاه است: ترجیح می‌دهم بمیرم.»

کارگردان مکزیکی معتقد است خطر اصلی، خودِ تکنولوژی نیست، بلکه «حماقت طبیعی» ما در به کار گرفتن آن است. او شباهت ناخواسته اما خیره‌کننده فیلم جدیدش «فرانکنشتاین» را با وضعیت امروز خالقان هوش مصنوعی یادآوری می‌کند؛ جایی که غرور «ویکتور فرانکنشتاین» در خلق یک موجود بدون در نظر گرفتن عواقبش، شباهت عجیبی به عطش سیری‌ناپذیر غول‌های تکنولوژی دارد.

اما در سوی دیگر میدان، جورج میلر، خالق دنیای «مکس دیوانه»، هوش مصنوعی را یک تحول اجتناب‌ناپذیر و مشابه ظهور عکاسی در تاریخ هنر می‌داند. پل شریدر حتی پا را فراتر گذاشته و از احتمال ساخت یک فیلم کامل با این تکنولوژی حرف می‌زند. اینجاست که کنایه‌ی ماجرا آشکار می‌شود: فیلم «فرانکنشتاین» خودِ دل تورو، با ظاهر بسیار صیقلی و پر از جلوه‌های کامپیوتری‌اش، آنقدر تمیز و بی‌نقص است که انگار می‌توانست به راحتی با کمک هوش مصنوعی ساخته شود.

شاید حق با دل تورو باشد و باید کمی ترمزها را بکشیم. سپردن قرن‌ها خلاقیت، آزمون و خطا و احساسات انسانی به یک ماشین برای تولید یک «تقلید بی‌روح» کمی نگران‌کننده است. هنر همیشه با نقص‌ها، آشفتگی‌ها و خطاهای انسانی زنده بوده است. آیا یک الگوریتم می‌تواند این روح سرکش را بازسازی کند یا فقط آن را به یک محصول ارزان‌قیمت تبدیل خواهد کرد؟ به نظر می‌رسد این نبرد تازه شروع شده است.

شما در کدام جبهه ایستاده‌اید؟ فکر می‌کنید هوش مصنوعی به سینما کمک می‌کند یا آن را نابود خواهد کرد؟

داغ‌ترین مطالب روز

نظرات