خالق «راننده تاکسی» با دو فیلم جدید در سال ۲۰۲۶ بازمیگردد
پیرمرد در ژاپن است؛ جایی که ۴۰ سال پیش، اثری جسورانه و خیرهکننده دربارهی یکی از بحثبرانگیزترین نویسندگانشان ساخت و همانجا ممنوعالتصویر شد. حالا پل شریدر، نویسندهی «راننده تاکسی» و «گاو خشمگین»، در ۷۹ سالگی به ژاپن بازگشته تا شاهد نمایش فیلمش، «میشیما: یک زندگی در چهار فصل»، برای اولین بار در این کشور باشد. اما ذهن بیقرار او نه در گذشته که در آینده سیر میکند؛ آیندهای که اگر مرگ امان دهد، دو فیلم دیگر در آن خواهد ساخت.
به گزارش ورلد آو ریل، شریدر که به بهانهی همین رویداد تاریخی با مجله ورایتی گفتگو میکرد، در میان صحبتهایش درباره هوش مصنوعی و میراث سینماییاش، از برنامهی فشردهی خود پرده برداشت. او پس از اتمام فیلم جدیدش «مبانی فلسفه» (The Basics of Philosophy)، قصد دارد سال آینده دو فیلم دیگر را جلوی دوربین ببرد. خبری که با یک «اگر» بزرگ همراه است: «بله، فیلمنامههایم آمادهاند... به نظر میرسد برای سال آینده دو فیلم آمادهی ساخت دارم. البته اگر سلامتیام اجازه دهد، میدانید.»
این «اگر» برای شریدر شوخی نیست. او در چند سال اخیر با مشکلات جدی سلامتی، از نارسایی تنفسی و ذاتالریه گرفته تا جداشدگی شبکیه، دستوپنجه نرم کرده است. شریدر حتی فیلم «استاد باغبان» (Master Gardener) را در حالی ساخت که یک کپسول اکسیژن همراه خود داشت. او بهتر از هر کسی میداند که قطار زندگی در ایستگاههای پایانی است، اما حاضر نیست پیاده شود.
«در سنی هستم که با یک تماس تلفنی همه چیز تمام میشود. میدانید، وقتی دکتر میگوید: اوه، میشود یک سر به من بزنید؟ هرگز نمیدانید چه در انتظار است، مگر نه؟ برای بسیاری از دوستانم این اتفاق افتاده... من زندگی غنی و پرباری داشتهام. فقط میخواهم چند فیلم دیگر بسازم. آدم فقط به کارش ادامه میدهد، درست است؟»
این روحیه تسلیمناپذیر، موتور محرک یکی از پرکارترین دورههای فیلمسازی او بوده است. سهگانهی «مردی در یک اتاق» او که شامل «نخستین اصلاحشده»، «شمارندهی کارت» و «استاد باغبان» است، تحسین منتقدان را برانگیخت و حالا فیلم جدیدش «مبانی فلسفه» نیز قرار است در همین قالب سبکی ساخته شده باشد.
هنوز اطلاعات دقیقی از دو پروژهی سال ۲۰۲۶ در دست نیست، اما به احتمال زیاد یکی از آنها همان فیلم نوآر طویلالانتظاری است که شریدر مدتها دربارهاش صحبت کرده است. این فیلم که «فاقد اهلیت» (Non Compos Mentis) نام دارد، قرار است به مضامین وسواس جنسی بپردازد؛ مضمونی آشنا در جهان تیره و تار سینمای پل شریدر.
از فیلمنامههای نمادینی که برای اسکورسیزی نوشت تا شاهکارهای کارگردانی خودش مثل «میشیما»، «رنج» و «نخستین اصلاحشده»، پل شریدر بیش از شش دهه است که وجدان معذب سینمای آمریکا را به تصویر میکشد. حالا این فیلمساز خستگیناپذیر، با نگاهی به آینده و چشمانی که به دوربین مرگ زل زده، میخواهد چند فصل دیگر به کتاب پربار زندگیاش اضافه کند.
کدام فیلم پل شریدر را بیشتر دوست دارید و از فیلمهای آیندهاش چه انتظاری دارید؟