سریال Pluribus رکورد «بریکینگ بد» و Better Call Saul را هم شکست
بیش از یک دهه، هر وقت نام وینس گیلیگان به میان میآمد، ناخودآگاه به یاد امپراتوری متآمفتامین والتر وایت و دنیای خشک و بیرحم آلبوکرکی میافتادیم. «بریکینگ بد» نه فقط یک سریال، که یک استاندارد طلایی بود؛ معیاری برای سنجش هر اثر دیگری که گیلیگان خلق میکرد. اما به نظر میرسد زمان تغییر فرا رسیده و پادشاه، تاج و تخت را به جانشینی غیرمنتظره واگذار کرده است.
به گزارش فندوم وایر، سریال علمی تخیلی جدید گیلیگان به نام Pluribus (پلوریبوس) که در ۷ نوامبر ۲۰۲۵ از Apple TV+ پخش شد، طوفانی در دنیای تلویزیون به پا کرده است. این سریال توانسته با کسب امتیاز بینقص ۱۰۰٪ از منتقدان در راتن تومیتوز، از «بریکینگ بد» پیشی بگیرد و به صدر فهرست بهترین آثار خالقش صعود کند. این اتفاقی است که شاید حتی خوشبینترین طرفداران گیلیگان هم انتظارش را نداشتند.
گیلیگان این بار ما را از کوچهپسکوچههای خطرناک نیومکزیکو به جهانی بسیار بزرگتر و مفهومیتر میبرد. داستان حول محور یک رماننویس تنها با بازی درخشان ری سیهورن (که او را از سریال «بهتره با ساول تماس بگیری» میشناسیم) میچرخد که در دنیایی زندگی میکند که تحت تسلط یک «ذهن کندویی» یا Hive-Mind قرار گرفته است. گیلیگان در مصاحبهای با گیمز رادار اعتراف میکند که ساخت چنین اثری تا همین چند سال پیش برایش غیرممکن بود: میدانم که ده سال پیش نمیتوانستم این سریال را بسازم. چون این سریال از هر چیزی که قبلا ساختهام، بزرگتر است.
موفقیت Pluribus فقط به امتیازات منتقدان خلاصه نمیشود. استودیوها از همان ابتدا این سریال را به عنوان رویداد علمی-تخیلی سال ۲۰۲۵ معرفی کردند. تمدید زودهنگام برای دو فصل، بازگشت ریا سیهورن به پروژهای از گیلیگان و یک حرکت نمادین جالب، همگی به این هیجان دامن زدند. در تیتراژ سریال جملهی «این سریال توسط انسانها ساخته شده است» به چشم میخورد که موضعگیری آشکار گیلیگان علیه استفاده از هوش مصنوعی در هنر است و Pluribus را به یک بیانیهی فرهنگی تبدیل میکند.
«بریکینگ بد» داستان سقوط یک مرد بود؛ یک درام شخصیتمحور که با جزئیات دقیق، مسیر تبدیل یک معلم شیمی به یک جنایتکار بیرحم را دنبال میکرد. اما Pluribus مسیر کاملا متفاوتی را در پیش گرفته است. اینجا دیگر خبری از یک ضدقهرمان تنها نیست؛ بلکه با ایدههایی بزرگتر مثل فردیت، انتخاب و بقای انسانیت در برابر یک تفکر یکپارچه و جمعی سروکار داریم.
این سریال از نظر بصری و لحن نیز با دنیای «نوآر بیابانی» گیلیگان فاصله گرفته و به یک فضای علمی تخیلی گسترده و رازآلود پا گذاشته است. با این حال، گیلیگان امضای خود را فراموش نکرده است؛ تنش نفسگیر و ضرباهنگ دقیق داستانگویی که در آثار قبلیاش دیده بودیم، اینجا هم حضور دارد. منتقدان معتقدند «پلوریبوس» استاندارد «بریکینگ بد» را تکرار نمیکند، بلکه آن را بهروزرسانی میکند. وینس گیلیگان با این سریال ثابت کرد که میتواند بدون تکیه به فرمولهای موفق گذشته، دنیایی کاملاً جدید خلق کند و همچنان در اوج باقی بماند.