کناره‌گیری ستاره مارول از بازیگری؛ استراحتی بسیار طولانی در راه است
جاش برولین (Josh Brolin) یکی از آن بازیگرانی است که انگار همیشه روی پرده‌ی سینما حضور دارد. از تانوس قدرتمند در دنیای مارول گرفته تا گورنی هالک در «تلماسه»، او سال‌هاست که با نقش‌های بزرگ، مخاطبان را به صندلی‌هایشان میخکوب کرده است. اما به نظر می‌رسد این تایتان پرکار هالیوود، پس از سال‌ها فعالیت بی‌وقفه، آماده می‌شود تا برای مدتی چراغ‌ها را خاموش کند و به دل زندگی واقعی بزند.
این بازیگر که برای فیلم جدیدش، «مرد فراری» (The Running Man) به کارگردانی ادگار رایت (Edgar Wright)، با وبسایت کولایدر گفتگو کرده، از برنامه‌های آینده‌اش و تجربه‌ی کار در این فیلم دیستوپیایی مورد انتظار می‌گوید. او در این مصاحبه تایید می‌کند که پس از زنجیره‌ای از پروژه‌های بزرگ مانند «سلاح‌ها»، «مرد مرده را بیدار کن» و «وال‌فال»، قصد دارد استراحتی بسیار طولانی‌تر داشته باشد.
«من فکر می‌کنم خوب است که کمی زندگی واقعی را نفس بکشی و بعد چیزی برای ارائه به این کار داشته باشی.»
این تصمیم در حالی گرفته می‌شود که برولین در «مرد فراری» نقش دن کیلیان، تهیه‌کننده‌ی اجرایی بی‌رحم یک مسابقه‌ی تلویزیونی مرگبار را بازی می‌کند. در دنیای سال ۲۰۲۵ این فیلم، فقرا برای سرگرمی ثروتمندان شکار می‌شوند و گلن پاول (Glen Powell) در نقش اصلی، برای بقا می‌جنگد. برولین اعتراف می‌کند که پیدا کردن این شخصیت شرور و سنگدل تا اواسط فیلم‌برداری برایش یک چالش بزرگ بوده است.
برولین از سبک منحصربه‌فرد ادگار رایت تمجید می‌کند؛ کارگردانی که می‌تواند سنگین‌ترین موضوعات را با لحنی «طنزآمیز و پوچ» ترکیب کند. به گفته‌ی او، رایت روی صحنه به تمام جزئیات، از بازی بازیگر گرفته تا یک تکه کاغذ در گوشه‌ی کادر، به یک اندازه توجه دارد.
اما این فقط رایت نبود که برولین را تحت تاثیر قرار داد. او اعتراف می‌کند که برای کار با فیلم‌بردار فیلم، چونگ هون-چونگ (Chung-hoon Chung)، که شاهکاری چون «اولدبوی» را در کارنامه دارد، بیشتر از هر کس دیگری در آن صحنه عصبی بوده است. همچنین، او از بازی همکارش، کلمن دومینگو (Colman Domingo)، چنان شگفت‌زده شده که پس از اولین برداشت مشترکشان به او گفته: «داری شوخی می‌کنی؟». این دو بازیگر پس از این فیلم به دوستان نزدیکی تبدیل شده‌اند.
جالب اینجاست که برولین می‌گوید عواملی غیرمنتظره مانند لباس، دندان‌های مصنوعی و حتی مریضی‌اش در طول فیلم‌برداری به او کمک کردند تا شخصیت کیلیان را پیدا کند. این نشان می‌دهد که فرآیند خلاقیت برای یک بازیگر تا چه حد می‌تواند غیرقابل پیش‌بینی باشد.
برولین در بخش دیگری از صحبت‌هایش به فیلم «سلاح‌ها» (Weapons) و زمزمه‌های اسکار برای هم‌بازی‌اش، ایمی مدیگان (Amy Madigan)، اشاره می‌کند. او با اشتیاق از هنر مدیگان صحبت می‌کند و او را «یکی از آخرین خالقان بزرگ» می‌نامد. برای برولین، این تحسین‌ها نه برای شهرت، بلکه برای تجلیل از یک خلق هنری ناب اهمیت دارد؛ نگرشی که دلیل علاقه‌ی او به «نفس کشیدن زندگی واقعی» را روشن‌تر می‌کند.
شما منتظر کدام یک از فیلم‌های جدید جاش برولین هستید؟ نظراتتان را با ما در میان بگذارید.