بونگ جون هو با گران ترین انیمیشن کره تاریخ‌سازی می‌کند
بونگ جون هو کارگردان برنده اسکار برای فیلم «اَنگل» (Parasite)، پس از اکران فیلم علمی تخیلی «میکی ۱۷» (Mickey 17) بیکار ننشسته و بی‌سروصدا در حال ساخت پروژه‌ای است که خودش آن را «رویایی» می‌خواند؛ یک انیمیشن بلند که نزدیک به ۲۵ سال ذهن او را به خود مشغول کرده است.
این پروژه هنوز بی‌نام، که اکنون رسما برای اکران در سال ۲۰۲۷ تایید شده، قرار است پرخرج‌ترین فیلم تاریخ سینمای کره جنوبی باشد. به‌گزارش ورلد آو ریل و به نقل از ورایتی، با بودجه‌ای حدود ۶۰ میلیون دلار، این اثر جاه‌طلبانه توجه کمپانی «سونی پیکچرز» را برای پخش جهانی جلب کرده و نشان می‌دهد که اعتماد به نبوغ بونگ همچنان در بالاترین سطح قرار دارد.
اما این رویای ۲۵ ساله درباره‌ی چیست؟ بونگ جون هو استاد پنهان‌کاری است، اما اطلاعات پراکنده، تصویری وسوسه‌انگیز از دنیای جدید او ترسیم می‌کنند. داستان در مکانی تاریک و غم‌زده به نام سیماهه (Simahe) می‌گذرد و شخصیت‌های آن «بامزه اما بسیار تنها» توصیف شده‌اند. این انیمیشن که تمام استوری‌بردهای آن را خود بونگ با دست طراحی کرده، با الهام از کتاب فرانسوی «اعماق: موجودات خارق‌العاده‌ی مغاک» نوشته‌ی کلر نوویان، به جهان مرموز موجودات اعماق دریا می‌پردازد و رابطه‌ی پیچیده‌ی آن‌ها با انسان‌ها را کنکاش می‌کند.
ترکیب تیم تولید نیز به اندازه‌ی خود پروژه هیجان‌انگیز است. حضور کارگردان و مستندساز افسانه‌ای، ورنر هرتسوک، به عنوان یکی از صداپیشگان، وزنه‌ای سنگین به فیلم بخشیده است. از سوی دیگر، همکاری دوباره با هونگ کیونگ پیو، مدیر فیلم‌برداری آثاری چون «اَنگل» و «سوزاندن» (Burning)، برای طراحی نورپردازی بصری این انیمیشن، نوید یک تجربه‌ی دیداری خیره‌کننده را می‌دهد که امضای سینمایی بونگ را حتی در دنیای انیمیشن حفظ خواهد کرد.
بونگ جون هو این پروژه را داستانی توصیف می‌کند که با شور و اشتیاق برای نزدیک به ربع قرن دنبال کرده و از نظر مقیاس، آن را با فیلم هیولایی و موفق خود در سال ۲۰۰۶، یعنی «میزبان» (The Host)، مقایسه می‌کند.
در حالی که جهان سینما برای غوطه‌ور شدن در اقیانوس تاریک و زیبای بونگ جون-هو تا سال ۲۰۲۷ صبر می‌کند، این کارگردان پرکار برنامه‌های دیگری نیز در سر دارد. او پیش‌تر گفته بود که پس از اتمام این انیمیشن، به سراغ ساخت یک فیلم لایو اکشنِ اکشن-ترسناک در متروی زیرزمینی سئول خواهد رفت. به نظر می‌رسد موتور خلاقیت کارگردانی که طبقه‌بندی‌های ژانری را به چالش می‌کشد، هرگز متوقف نمی‌شود.