و تمام؛ نتفلیکس برادران وارنر را تصاحب میکند [بهروزرسانی]
بهروزرسانی: بهگزارش ددلاین، نتفلیکس، غول استریمینگ که فرهنگ تماشای ما را دگرگون کرد، رسما استودیوی صد ساله و پرآوازه برادران وارنر دیسکاوری (WBD) را به مالکیت خود در آورد. این معامله غولآسا با ارزش کلی ۸۲.۷ میلیارد دلار نهایی شده است. نتفلیکس با پرداخت ۲۷.۷۵ دلار به ازای هر سهم، مالکیت استودیوهای فیلم و تلویزیون برادران وارنر، شبکهی HBO و سرویس استریمینگ HBO Max را به دست میآورد. این اتفاق پس از آن رخ میدهد که نتفلیکس در یک رقابت تنگاتنگ، رقبایی چون پارامونت و کامکست را کنار زد.
تد ساراندوس، مدیرعامل مشترک نتفلیکس، با هیجان از این اتفاق یاد کرد: «مأموریت ما همیشه سرگرم کردن جهان بوده است. با ترکیب کتابخانهی باورنکردنی برادران وارنر — از کلاسیکهای جاودانی مانند کازابلانکا و همشهری کین تا آثار محبوب مدرن مانند هری پاتر و دوستان — با عناوین فرهنگساز خودمان مانند چیزهای عجیب و بازی مرکب، میتوانیم این کار را حتی بهتر انجام دهیم.»
گرگ پیترز، دیگر مدیرعامل نتفلیکس، این خرید را گامی برای «شتاب بخشیدن به کسبوکارمان برای دهههای آینده» توصیف کرد. از سوی دیگر، دیوید زاسلاو، مدیرعامل برادران وارنر دیسکاوری، این توافق را گردهمایی «دو تا از بزرگترین شرکتهای قصهگوی جهان» نامید تا داستانهایشان را برای نسلهای آینده زنده نگه دارند.
اما معنای واقعی این ادغام چیست؟ تصور کنید دنیایی که در آن «بتمن» و «ویچر» در یک جهان سینمایی مشترک زندگی میکنند، یا جایی که شخصیتهای «بازی تاج و تخت» به دنیای «چیزهای عجیب» سفر میکنند. اینها شاید خیالپردازی باشند، اما واقعیت این است که یک کتابخانهی محتوایی بیرقیب زیر یک سقف جمع میشود. برای مخاطب، این یعنی دسترسی به آرشیوی بینظیر با یک اشتراک، اما در مقیاس کلان، این یعنی کاهش رقابت و تمرکز قدرت در دستان یک بازیگر اصلی.
البته این داستان هنوز به پایان نرسیده است. این معامله باید از سد نهادهای نظارتی عبور کند و بدون شک با موشکافیهای فراوانی روبهرو خواهد شد. اتحادیههایی مانند انجمن کارگردانان آمریکا (DGA) پیش از این نگرانیهای جدی خود را دربارهی کاهش رقابت در هالیوود ابراز کردهاند. به نظر میرسد پردهی جدیدی از درام هالیوود، این بار نه روی پردهی سینما، که در اتاقهای هیئت مدیره و راهروهای دادگاه در حال وقوع است.
پیشتر: در یکی از تکاندهندهترین رویدادهای تاریخ معاصر هالیوود، نتفلیکس پیروز میدان نبردی تمامعیار برای خرید کمپانی معظم برادران وارنر دیسکاوری (WBD) شد. این غول استریمینگ با پیشنهادی وسوسهانگیز، رقیب سرسخت خود، پارامونت را کنار زد و اکنون برای نهایی کردن معاملهای که چشمانداز صنعت سرگرمی را برای همیشه تغییر خواهد داد، وارد مذاکرات انحصاری شده است.
بهگزارش ددلاین، این مزایدهی سریع و پرالتهاب، با پیشنهاد حدودا ۲۸ دلاری نتفلیکس برای هر سهم WBD، که بخش عمدهی آن به صورت نقد پرداخت میشود، به نفع این شرکت به پایان رسید. این در حالی است که WBD از ماه اکتبر و پس از دریافت سه پیشنهاد متوالی از سوی پارامونت، خود را در ویترین فروش قرار داده بود تا تکلیف امپراتوریاش تا پایان ماه دسامبر مشخص شود.
این معامله یک چرخش استراتژیک غولآسا برای نتفلیکس است؛ شرکتی که در طول تاریخ خود به ندرت دست به خریدهای بزرگ زده و همواره رشد داخلی را ترجیح داده است. اما حالا، با این حرکت جسورانه، نتفلیکس نه تنها استودیوهای فیلمسازی برادران وارنر و سرویس استریمینگ HBO Max را به دست میآورد، بلکه صاحب یکی از گنجینههای بیبدیل هالیوود میشود. به گفتهی جسیکا رایف ارلیش، تحلیلگر بنک آو آمریکا، استودیو برادران وارنر با مالکیت معنوی آثاری چون هری پاتر، دنیای دیسی (بتمن و سوپرمن) و بازی تاج و تخت یک «جواهر سلطنتی» است.
این تحلیلگر مینویسد: «درحالیکه نتفلیکس از نظر تعداد مشترکین رهبر بلامنازع استریمینگ است، اما هنوز در داشتن کتابخانههای عمیق IP که پتانسیل استفاده در پارکهای موضوعی، بازیهای ویدیویی و محصولات تجاری را دارند، از دیگر شرکتهای رسانهای عقب است.»
این پیروزی بدون جنجال نبود. پارامونت، که پیشنهاد خرید تمام داراییهای WBD را داده بود، این فرآیند فروش را ناعادلانه و جانبدارانه به نفع نتفلیکس خواند. آنها معتقد بودند که خرید HBO Max توسط نتفلیکس به عنوان بازیگر غالب بازار، با موانع جدی ضدانحصار از سوی رگولاتورها مواجه خواهد شد. پارامونت حتی در نامهای تند، به منافع شخصی احتمالی مدیران WBD، از جمله مدیرعامل آن دیوید زاسلاو، در این معامله اشاره کرده بود.
با نهایی شدن این قرارداد، نتفلیکس مالک یک دستگاه توزیع سینمایی جهانی، یک کتابخانه عظیم شامل عناوین استودیو دیسی، HBO، نیولاین و کاتالوگ MGM پیش از سال ۱۹۸۶ خواهد شد. این اتفاق، نگرانیهایی را در میان سینماداران برانگیخته است، چرا که مدیرعامل نتفلیکس به پنجرهی اکران انحصاری ۱۷ روزه برای فیلمها معتقد است، درحالیکه سینماها برای یک پنجرهی ۴۵ روزه تلاش میکنند. این معامله، نهتنها یک جابجایی قدرت، بلکه یک بازتعریف کامل از قوانین بازی در هالیوود است.
شما درباره این معامله تاریخی چه فکر میکنید؟ آینده هالیوود را چطور میبینید؟