شکست آواتار جدید در جلب نظر منتقدان: امتیاز ناامیدکننده!
شاید بتوان آن را یکی از بزرگترین، اگر نگوییم بزرگترین، فیلم سال دانست؛ اما آواتار: آتش و خاکستر (Avatar: Fire and Ash) با کسب کمترین امتیاز در میان سهگانه از راتن تومیتوز و متاکریتیک، پا به میدان گذاشته است. این اتفاق در حالی رخ میدهد که طرفداران سالها برای بازگشت به دنیای شگفتانگیز پاندورا لحظهشماری میکردند.
بهگزارش فوربز، این سهگانه هیچگاه نتوانسته بود منتقدان را کاملا به وجد آورد، اما همیشه نمرات قابل قبولی دریافت کرده بود. بیایید نگاهی به کارنامهی این مجموعه بیندازیم:
- آواتار (۲۰۰۹): ۸۱٪ امتیاز راتن تومیتوز، ۸۳٪ امتیاز متاکریتیک
- آواتار: راه آب (۲۰۲۲): ۷۶٪ امتیاز راتن تومیتوز، ۶۷٪ امتیاز متاکریتیک
- آواتار: آتش و خاکستر (۲۰۲۵): ۶۸٪ امتیاز راتن تومیتوز، ۶۱٪ امتیاز متاکریتیک
این امتیاز نهتنها پایینتر از دو قسمت قبلی است، بلکه تقریبا از تمام آثار کلاسیک جیمز کامرون مانند تایتانیک، ترمیناتور ۲ و بیگانهها نیز کمتر است. در واقع، این پایینترین امتیاز کارنامهی او پس از فیلم بدنام پیرانا ۲ در سال ۱۹۸۱ محسوب میشود که امتیاز خندهدار ۴٪ را دریافت کرده بود.
آیا امتیاز پایین برای گیشه مهم است؟
پاسخ کوتاه و صریح: خیر! قسمت اول آواتار با فروش رکوردشکن ۲.۹ میلیارد دلار و قسمت دوم با ۲.۳ میلیارد دلار، نشان دادند که دنیای پاندورا فارغ از نظر منتقدان، قلب تماشاگران را تسخیر کرده است. پیشبینی میشود آتش و خاکستر نیز حداقل بین ۱.۵ تا ۲ میلیارد دلار فروش داشته باشد. پس شکست تجاری تقریباً غیرممکن است. با این حال، باید دید آیا این عملکرد برای گرفتن چراغ سبز ساخت قسمتهای بعدی کافی خواهد بود یا نه.
اما مشکل منتقدان با این قسمت چیست؟ منتقد Engadget مینویسد: «شاید فیلمهای اخیر کامرون ما را پرتوقع کردهاند، اما آواتار: آتش و خاکستر در نهایت حس تکرار مکررات را منتقل میکند. حتی نبرد عظیم پایانی آن نیز تکراری به نظر میرسد، زیرا در همان محیط اقیانوسیِ «راه آب» اتفاق میافتد و دوباره بر محافظت از نهنگهای فضایی روانکاو در برابر انسانها متمرکز است.»
البته نقدهای مثبت نیز کم نیستند. منتقد ددلاین معتقد است: «با عناصر تولیدی واقعا خیرهکننده، مقاومت در برابر این فیلم دشوار است، حتی اگر فکر کنید پیش از این شگفتیهای کامرون برای این فرنچایز را دیدهاید. او تا زمانی که عملکرد این فیلم را نبیند، به طور قطعی به ساخت فیلمهای چهارم و پنجم متعهد نمیشود، اما حدس من این است که مردم بیش از یک بار به تماشای آن خواهند نشست.»
شاید فکر کنید کامرون پس از این فیلم، مستقیما سراغ ساخت آواتار ۴ خواهد رفت. اما در یک حرکت غافلگیرکننده، او قرار است کارگردانی مشترک فیلم کنسرت بیلی آیلیش به نام Hit Me Hard and Soft: The Tour را بر عهده بگیرد. این انتخاب شاید در نگاه اول عجیب به نظر برسد، اما با توجه به اینکه قرار است این فیلم یک تجربهی بزرگ سهبعدی باشد، منطقیتر جلوه میکند. اگر فیلمهای آواتار تنها آثار سهبعدی ارزشمند دو دههی اخیر بودهاند، شاید کامرون بتواند همین جادو را برای کنسرت بیلی آیلیش نیز تکرار کند.
حالا باید منتظر بمانیم و ببینیم آتش و خاکستر، با وجود امتیازات پایین منتقدان، تا چه اندازه در گیشه خواهد درخشید. شکی نیست که یک سونامی تجاری در راه است، اما آیندهی بلندمدت پاندورا شاید بیش از هر زمان دیگری به واکنش تماشاگران بستگی داشته باشد.
شما دربارهی آیندهی سری آواتار چه فکر میکنید؟ نظرات خود را با ما در میان بگذارید.