باب اسفنجی: ترسناک ترین سریال تاریخ تلویزیون؟!
همه ما باب اسفنجی شلوارمکعبی را بهعنوان یکی از موفقترین و محبوبترین انیمیشن های تاریخ شبکهی نیکلودئون میشناسیم؛ سریالی که سالهاست ما را به اعماق اقیانوس و شهر خیالی بیکینی باتم میبرد. اما اگر کمی دقیقتر به ماجراهای این اسفنج زرد و دوستانش نگاه کنیم، متوجه حقیقتی عجیب و شاید تکاندهنده میشویم: ما در واقع با کاملترین مجموعهی تلویزیونی در ژانر وحشت روبرو هستیم، نه صرفا یک کمدی کودکانه.
بهگزارش اسکرین رنت و بر اساس تحلیل درخشانی که توسط کاربری در تیکتاک انجام شده، تقریبا تمام زیرژانرهای سینمای وحشت در فصلهای مختلف این سریال حضور دارند. اگرچه قسمتهایی مثل «شیفت شب» (Graveyard Shift) آشکارا فضایی ترسناک دارند، اما وحشت واقعی در لایههای پنهان قسمتهای معمولی سریال جا خوش کرده است. برای مثال، اپیزود «چکمههای جیرجیرکدار» (Squeaky Boots) یک نمونهی عالی از وحشت روانشناختی است؛ جایی که آقای خرچنگ تا مرز جنون پیش میرود.
ماجرا به همینجا ختم نمیشود. اپیزود «SB-129» با سفر در زمان اسکویدوارد، نمونهای بارز از وحشت کیهانی (Cosmic Horror) است و اپیزود «قلاببازی» (Hooky) استعارهای از ژانر اسلشر محسوب میشود. حتی عناصر وحشت فرقهای در قسمت «باشگاه باب اسفنجی» و وحشت زامبیمحور در اپیزود «زبالهی آقای خرچنگ» بهوضوح دیده میشوند. اما شاید واضحترین و آزاردهندهترین ژانر، «وحشت جسمانی» (Body Horror) باشد که اوج آن را در قسمت «SquidBob TentaclePants» میبینیم؛ جایی که به دلیل اختراع معیوب سندی، تمام شخصیتها به شکلی دردناک در یک بدن واحد ادغام میشوند.
نکتهی غمانگیز ماجرا اینجاست که این عناصر وحشت، خود گواهی بر افول کیفیت سریال هستند. بهترین نمونههای ترکیب کمدی و وحشت مربوط به «دوران استیون هیلنبرگ» (خالق فقید سریال) بود؛ دورانی که شوخیها هوشمندانه و روایتها عمیق بودند. اما پس از درگذشت هیلنبرگ در سال ۲۰۱۷، لحن سریال تغییر کرد. حالا دیگر خبری از آن ظرافتهای داستانی نیست و سازندگان به شوخیهای چندشآور و انیمیشنهای اغراقآمیز روی آوردهاند.
امروزه باب اسفنجی هنوز هم یک نمایش ترسناک است، اما به بدترین شکل ممکن. انیمیشنها حالتی جنونآمیز و مانیک پیدا کردهاند که یادآور سبک کابوسوار «Ren & Stimpy» است. شخصیتها احمقتر شدهاند و داستانها گاهی بیرحمانه بهنظر میرسند (مانند شوخی با خودکشی پلانکتون). سریال اکنون به جای خنداندن، بیشتر به سمت ایجاد شوک با تصاویر منزجرکننده و نوعی وحشت جسمانیِ تلطیف شده حرکت کرده است؛ کابوسی عجیب که دیگر آن صمیمیت و هوشمندی گذشته را ندارد.
به نظر شما باب اسفنجی ترسناک ترین سریال تاریخ تلویزیون است؟ دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید.