نبرد غول‌ها: درگیری‌های کوپولا با بازیگران جنجالی‌اش فاش شد

چهارشنبه 19 شهریور 1404 - 21:15
مطالعه 2 دقیقه
فرانسیس فورد کوپولا کارگردان فیلم مگالوپلیس
مستند «مگاداک» از پشت‌صحنه‌ی «مگالوپلیس» پرده برمی‌دارد؛ جایی که جنون خلاقیت فرانسیس فورد کاپولا با بازیگران جنجالی‌اش به آشوب کشیده شد.
تبلیغات

گاهی داستان ساخته شدن یک فیلم، از خودِ فیلم جذاب‌تر می‌شود. این حکایتِ این روزهای آخرین ساخته‌ی فرانسیس فورد کاپولا، کارگردان افسانه‌ای «پدرخوانده» و «اینک آخرالزمان» است. فیلمی به نام «مگالوپلیس» (Megalopolis) که دهه‌ها رویای ساختنش را در سر داشت و سرانجام با سرمایه‌گذاری ۱۲۰ میلیون دلار از ثروت شخصی‌اش آن را به سرانجام رساند؛ اما نتیجه، یک شکست بزرگ تجاری و انتقادی بود.

حالا اما به نظر می‌رسد داستان اصلی، نه روی پرده‌ی سینما، که در پشت دوربین جریان داشته است. مستند جدیدی به نام «مگاداک» (Megadoc) به کارگردانی مایک فیگس، با دسترسی بی‌سابقه به پشت صحنه‌ی این پروژه‌ی عظیم، آشوب و جنون حاکم بر آن را به تصویر کشیده است. این مستند که با استقبال بسیار بهتری از خودِ فیلم مواجه شده، نشان می‌دهد که چطور رویای یک فیلم‌ساز بزرگ در عمل به میدانی برای جنگ‌های تمام‌عیار تبدیل شد.

به گزارش Slash Film، یکی از جنجالی‌ترین بخش‌های این مستند، به درگیری‌های مکرر کاپولا با شایا لباف، بازیگر پرحاشیه‌ی فیلم، می‌پردازد. تریلر «مگاداک» به وضوح نشان می‌دهد که رویکرد بداهه‌پردازانه‌ی کاپولا در کارگردانی، بارها با لابوف و دیگر بازیگران به تنش‌های جدی منجر شده است. اما لباف تنها عنصر دردسرساز این مجموعه نبود. کاپولا انگار آگاهانه تیمی از بازیگران جنجالی هالیوود را دور هم جمع کرده بود: از جان ویت با عقاید سیاسی تند و تئوری‌های توطئه‌اش گرفته تا داستین هافمن که نامش با اتهامات سوءرفتار گره خورده است. قرار گرفتن این شخصیت‌های پرحاشیه در کنار هم، آن هم در پروژه‌ای که خودِ کاپولا نیز در زمان اکرانش با اتهاماتی مواجه شد، فضایی پرتنش و مملو از درگیری‌های بزرگ‌منشانه ساخته بود.

این اولین بار نیست که یک پروژه‌ی پرآشوب از کاپولا موضوع یک مستند قرار می‌گیرد. مستند فراموش‌نشدنی «قلب‌های تاریکی: آخرالزمان یک فیلمساز» نیز روایت‌گر روند ساخت طاقت‌فرسای فیلم «اینک آخرالزمان» بود. تفاوت بزرگ اما اینجاست که آن هرج‌ومرج در نهایت به خلق یکی از بزرگ‌ترین شاهکارهای تاریخ سینما ختم شد، در حالی که «مگالوپلیس» بیشتر به عنوان یک شکست باشکوه و کنجکاوی‌برانگیز در کارنامه‌ی او ثبت شده است.

به نظر می‌رسد «مگاداک» قرار است میراث واقعی «مگالوپلیس» باشد؛ فیلمی که شاید هرگز آن‌طور که باید دیده نشود، اما داستان ساخت پرماجرایش تا سال‌ها در محافل سینمایی نقل خواهد شد. این مستند، روایتی است درباره‌ی جاه‌طلبی، هنر، جنون و مرز باریکی که میان نبوغ و فاجعه وجود دارد.

به نظر شما آیا تماشای پشت صحنه‌ی یک فیلم می‌تواند از خود فیلم جذاب‌تر باشد؟

نظرات