کریستوفر نولان با فیلم ادیسه وارد جهانی جدید میشود
کریستوفر نولان پس از موفقیت شگفتانگیز فیلم اپنهایمر، حالا سراغ اقتباسی از حماسهی هومر با عنوان The Odyssey رفته؛ پروژهای که بسیاری آن را نقطه تحولی در مسیر سینمایی او میدانند. این فیلم با بودجهای برابر با ۲۵۰ میلیون دلار بزرگترین سرمایهگذاری کارگردانی نولان است و از همین حالا بهعنوان لحظهای قابلتوجه در فیلمسازی آینده شناخته میشود. منتقدانی مانند دنیل مندلسون ضمن استقبال از این پروژه، تأکید کردهاند نولان ممکن است با The Odyssey سبکی جدید در کارنامهاش خلق کند که عمق بصری را با المانهای جادویی و پیچیدگی زمانی و ساختاری ترکیب میکند؛ سبکی که در آثار قبلیاش مانند Memento و Perestige آغاز شد و اینجا به اوج میرسد.
نولان در روایتهای علمی-تخیلی خود، بیشتر بر «علم» تأکید میکند تا «تخیل». این نگاه با ارزشهای شخصی او بهعنوان یک فیلمساز نیز همراستا است؛ چرا که نولان همواره ترجیح میدهد سکانسهای بزرگ و پیچیده را با جلوههای واقعی و بدلکاریهای فیزیکی ثبت کند، نه با تکیهی صرف بر CGI. سکانس مبارزه در راهروی چرخان Inception نمونهی بارزی از این رویکرد عملی و ملموس او به خلق اکشن و روایت سینمایی است.
بااینینحال، در پروژهی جدید نولان یعنی The Odyssey، او دیگر نمیتواند از پذیرش عنصر خیال و جادو طفره برود. برخلاف فیلم The Prestige که در آن جادو نوعی فریب و توهم بود، جادویی که در The Odyssey به نمایش درمیآید، واقعی و بنیادین است. این فیلم اقتباسی مستقیم از منظومهی حماسی ادیسه اثر شاعر یونان باستان، هومر خواهد بود؛ جاییکه نولان برای نخستینبار وارد جهانی سرشار از خدایان، هیولاها و اسطورههای باستانی میشود.
به همین دلیل The Odyssey شامل عناصری خواهد بود که نهتنها ریشه در واقعیت جهان ما ندارند، بلکه نمیتوان آنها را با منطق علمی یا اصول فیزیکی توضیح داد. از جمله صحنههای هیجانانگیز این اثر میتوان به حضور سایکلوپس (غول یکچشم)، سیرنها (موجودات افسونگر دریایی)، خدای جهان مردگان یعنی هادس، قلمروی زیرزمین و دیگر موجودات اساطیری اشاره کرد که در مسیر پرماجرای اودیسئوس با آنها روبهرو میشویم.
با در نظر گرفتن این موارد، خلق چنین دنیای افسانهای با پایبندی به واقعگرایی یا منطق دنیای واقعی عملاً غیرممکن است. افزون بر این، انتظار میرود The Odyssey بیشترین استفاده از جلوههای بصری رایانهای (CGI) را در میان تمام آثار قبلی نولان داشته باشد؛ چرا که بازآفرینی هیولاهای اساطیری و لوکیشنهای یونان باستان بهصورت عملی و واقعی تقریباً امکانناپذیر خواهد بود. با تمام این تفاصیر باید صبر کنیم تا ببینیم کریستوفر نولان چگونه این المانهای مهم را در فیلم خود جای داده است.